10.05.2018

din

george bernard shaw

tanrı, gereksiz ve işe yaramaz diye kenara atılmış bir varsayımdır. evren, sarsıntıların tekrar tekrar yeniden ürettiği dev bir refleksler sisteminden ibarettir.

eğer evrime inanıyorsan bütün alışkanlıkların hem sonradan kazanıldığına hem de kalıtım yoluyla geçtiğine de inanman gerekir. ne var ki, daha hepinizin kanında cennet bahçesi var sizin. sizin böyle eski fikirleri atmadan yeni fikirleri benimseyişiniz, hepinizi halk için tehlikeli insanlar haline getiriyor. esasta hepiniz aşırı birer tutucusunuz; bilim gübresi şöylece üstünüze serpilmiş, içinize işlememiş sizin. siyaset alanında tutucuların ve gericilerin en aptalları, bilimde ise engelleyicilerin en bağnazları oluşunuz da bundan ileri geliyor. ne zaman ileri bir hareket söz konusu olsa, hepiniz hemen aynı görüşle ortaya atılırsınız: "durdurun bunu, dövün, asın, dinamitleyin, ezin!"

isa'dan altı yüz yıl sonra muhammet, cansız putatapıcılıktan son derece aydın bir ünitarizme götüren dev gibi bir adım attı; ama muhammet, bir fatih olarak öldüğü ve dolayısıyla araplara ait bir dehşet müzesinin belli başlı seyir ve eğlence ögesi olmaktan kurtulduğu halde, günahkarları, bedenlerinin ölümünden sonra sonsuza dek sürecek iğrenç işkencelere konulacakları tehdidiyle korkutmadan, dindarları ise tatlı bir hayata kavuşacakları vaadi ile kandırmadan, ayrıca ardınca gidenlerin çocuksu kör inançlarıyla kendine bağlamak istedikleri, kendisinin ise birkaç kere içten itirazlarla karşıladığı doğaüstü karakteri kabul etmeden, araplarını kontrol altında tutamayacağını anlamıştı. işte bu yüzden, müslümanlığın yaşayan bir din olarak tekrar yeryüzüne dönmesi için, şimdi muhammet'in de gerçek niteliğiyle yeniden keşfedilmesi gerekiyor.