1.09.2018

kötülük çiçekleri

charles baudelaire



en iyiye, en güzele, en sevgiliye

hatıralar annesi, sevgililer sultanı
ey beni şad eden yar, ey tapındığım kadın
ocak başında seviştiğimiz o zamanı
o canım akşamları elbette hatırlarsın
hatıralar annesi, sevgililer sultanı

gölcüklerin üstünde, vadilerin üstünde
dağların, ormanların, bulutların, denizin
ötesinde güneşin, ötesinde göklerin
yıldız kürelerinin sınırı ötesinde

nice mücevher uyumakta medfun
koynunda karanlık ve unutuşun

ben ki bir hayat kurdum sakin hazlar içinde
dalganın, görkemin ve göğün orta yerinde
çırçıplak esirlerin, kokuya batmış hepsi

uyumak istiyorum! yaşamdan çok uyumak
bir uykunun içinde, daha tatlı ölümden
öpücük yayacağım hem de hiç çekinmeden
senin güzel tenine, bir bakır kadar parlak

gençliğim karanlık bir fırtına, boran oldu
ara sıra ve yer yer parlak güneşler açan
bahçemde birkaç tane kızarmış meyve kaldı
yıldırımla yağmurun getirdiği yıkımdan

sanki bin yıl yaşadım, o kadar çok anım var

ey şeytanlar, ejderler, bakireler, kurbanlar
gerçeği hakir gören o çok büyük fikirler
dolu dolu çığlıklar ve gözden akan yaşlar
sonsuzu arayanlar, sofular ve satirler

acı bilgi, yolculuk ile sağlanan bilgi
dünya tekdüze, küçük, bugün neyin nesiyse
dün, yarın, hep gösterir bizlere imgemizi
bu bir dehşet vahası sıkıntılar çölünde

hiç gözlemlediniz mi, pek çok yaşlı kadının
tabutu küçücüktür, çocuklarınki kadar
bilgin ölüm içine bu benzer tabutların
aşırı, garip zevkin bir simgesini koyar

ey beni çılgına döndüren çılgın
senden tiksinirim sevdiğim kadar