14.03.2009

edebiyat yazıları

arif damar

umutsuzluk bilinç eksikliğidir. bilincini yeterince derinleştirmemiş, dünyanın nereden gelip nereye gittiğini kavrayamamış insanlar umutsuzdur.

"söz vermiştim kendi kendime; yazı bile yazmayacaktım. yapamadım. koştum tütüncüye kalem kağıt aldım. oturdum. kalemi yonttuktan sonra tuttum öptüm. yazmasam deli olacaktım." (sait faik)

sanatın en başta gelen işlevi, insan düşüncesini, insan beğenisini geliştirmektir. insanoğlunun, yarattığı bütün güzelliklerden payını alabilmesi gerekir.

kolayca anlaşılabilen şeylerde aslında anlaşılacak bir şey yoktur.

dünyayı değiştiren sanıklardır. bu dünyada sanıklığımıza toz kondurmamak için elimizden geleni yapamıyoruz. sanıklığımızın üstüne titremeliyiz. yaşadığımız dünya düzeni suçludur. bilimde olsun, sanatta olsun değiştiren insanlar sanıktır. baudelaire, rimbaud, darwin bile sanıktır. enteresandır. mayakovski her iki düzende de sanıktı. şeyh bedrettin hala sanıktır. ben de sanıklığımı hep korudum.