25.06.2015

sonsuz gül

jorge luis borges


"ocağın ızgarasında ateş sönmeden
yıldızlarla bir yakınlık aramayız biz"
(meredith)

gökyüzü boşa değişir durur. herkesin
payına düşen yolculuk önceden belirlenmiştir

hedef unutmaktır
daha önceden varmıştım

bir eğe
ağır demir kapıların ilki
bir gün kavuşacağım özgürlüğüme

zamana direnebilenler yalnızca
zaman içinde yer almayanlardır

ben körüm, bir şey de bilmiyorum. ama
gidilecek daha çok yol olduğunu görüyorum. sen
müziksin, ırmaklar, gökler, saraylar, meleklersin
ey sınırsız, gizdeş sonsuz gül, sonunda
tanrının benim ölü gözlerime göstereceği

körlük bir çeşit hapistir;
ama aynı zamanda da bir özgürlüğe kavuşma,
yaratmaya elverişli bir yalnızlık,
bir anahtar ve bir cebirdir.