toni morrison
para özgürlüktür. var olan tek özgürlük.
am her yerde amdır; okyanus gibi kokar, tadı deniz gibidir.
eğer tam anlamıyla bir adam olmak istiyorsan gerçekle tümüyle yüzleşmek zorundasın.
prangalar ülkesinde hiçbir siyahi, insan değildir.
tanrım, bana nefret ver. nefrete razıyım; ama bana sevgi verme. sevgiye dayanamıyorum, tanrım. taşıyamıyorum onu. çok ağır. isa efendimiz, bunu sen bilirsin. görmüyor musun, tanrım. kendi oğlun dahi taşıyamadı onu. eğer onu öldürdüyse, bana ne yapacağını bir düşünsene.
siyahi için tek yasa vardır: onu elektrikli sandalyeye gönderen yasa.
zenciler adlarını başka şeyleri nasıl ediniyorlarsa öyle edinirler: ellerinden geleni yaparak.
karanlığın tek olduğunu düşünürsünüz ama değildir. beş altı çeşit karanlık vardır. bazıları ipek gibidir, bazıları yünlü. bazıları bomboş. bazıları parmaklara benzer. ama yerinde durmaz. bir çeşit karadan ötekine değişir durur. bir şey için kapkara demek, bir şey için yeşil demeye benzer. hangi yeşil? şişelerinin yeşili mi? çekirge yeşili mi? salatalık, turp yeşili mi yoksa fırtınadan hemen önceki gökyüzünün yeşili mi? işte gece karası da öyledir. gökkuşağı olabilir.
nutuk, birinin otuz bir yaşındaki bir adamla on yaşındaki bir çocukla konuşur gibi konuşmasıdır.
ölümün hiçbir doğal yanı yoktur. olabilecek en doğa dışı şeydir o.
uçmak mı istiyorsun? üzerindeki bütün o boktan ağırlıklardan vazgeçmen gerek. eğer havaya teslim olursan uçabilirsin.
ait olmak kötü bir sözcüktür. hele sevdiğin biri söz konusu olduğunda. bulutların dağı nasıl sevdiğini gördün mü hiç? onu çepeçevre sararlar; hatta bulutlardan dağı göremezsin bazen. ama bir şey söyleyeyim mi? yukarı çıkarsan ne görürsün? zirveyi. bulutlar zirveyi hiçbir zaman örtmez. zirve oradan yükselir; çünkü bulutlar onu sarıp sarmalamaz. öylece dimdik, kendisini örten ya da bağlayan hiçbir şey olmadan durmasına izin verirler. bir insana sahip olamazsın, sahip olmadığını da yitiremezsin.