16.08.2011

vatan sağolsun

johannes mario simmel

zamanla her şey alışkanlık haline gelir; hatta en alışılamayacak gibi görünen şeyler bile.

friedrich hölderlin: cehennemlik olan insanların soylu sınıfıdır. ötekiler ancak kapıda durup ısınırlar.

ortaya yeni bir şey koymak isteyen, dünyayı değiştirmek isteyen, şüpheci olmak zorundadır. ne kadar şüpheci olsa yine azdır.

bir insanın yaptıkları, daha önce yaptıkları bilinmedikçe anlaşılamaz. bir insanın neden şöyle ya da böyle olduğu, ancak, daha önce nasıl bir insan olduğu biliniyorsa anlaşılabilir. insanların bugününü değerlendirebilmek için onların dününü bilmek şarttır.

franz gerlach: şu yüzyıl iyi bir yüzyıl olabilirdi; ama bir şartla: insan düşüncesi varolalı insanın en amansız düşmanı olmuş, insanın yok olmasına ant içmiş şu yamyam türünün, şu pöstekisiz hayvanın, yine bizzat insanın kurduğu tuzaklar olmasaydı.

kadınların bir muamma olduğunu düşünmek saçmadır. onların değişik yanı, düşünmelerinde ve tepkilerindedir. erkeklere mantıksız görünür böylesi.

şurada, şunun içinde küçük bir oda var diye düşünürüm hep. kurduğumuz düş o küçük odadadır. insandan insana değişen bir düş elbette. genç miyiz, eh deriz, elbette gerçekleşecek, ya ne olacaktı! yaşlandıkça, aklımız daha bir erdikçe, düşün gerçekleşmeyeceği kafamıza dank eder.

bertolt brecht: alçaklığa duyulan nefretten yüzdeki çizgiler nasıl kasılırsa, haksızlığa duyulan öfkeden de sesler kısılır. ah bizler, bizler ki dostluğun temelini atmak istedik, bizzat kendimiz dostça davranamadık.

mutluluğun çok olduğu yerde çok da acı vardır. mutluluğun az olduğu yerde acı da azdır. fazla şeye sahip olan çok şey yitirebilir. ama aza sahipsen kaybın da az olur. ne zaman mutluluğu düşünsem küçük bir mutluluğu düşünüyorum, asla büyüğünü değil.

"insan denen şu bulmaca çok sınırlı bir sürenin eseridir. bir başka bulmaca çok geçmeden onun yerini alacaktır." (papaz teilhard)

kolektivizm, bir rastlantı sonucu aynı görüşe sahip olmuş özgür insanlar topluluğu anlamına gelmez. onun içindir ki kolektivizmde özgürlüğe yer yoktur. özgürlük olmayan yerde de korku egemendir. korku içindeki insan, korkudan kurtulmuş bir insan kadar verimli olamaz.

bertolt brecht: en kötü hayat bile en güzel ölümden daha güzeldir.

sefalet, umutsuzları eninde sonunda müthiş kötülüklere ileten bir şeydir. sefalet, bütün kötülüklerin köküdür.