1.08.2019

gazel

metin altıok


bazen düşünür müsün sen de
başka bir şeymiş gibi kendini

bir çocuğun kanayan ilk atlasında
kaçılacak yer yoktur bulanmadan acıya

insanın yüreğinde, geçen zamana karşı
her zaman diri, bir parlak köz vardır

en büyük yanlış bir kadına bağlanmaktır
gerçek aşk bir kadından sokaklara akmaktır

tek anlam bağıdır yerle gök arasında
yumruk kadar yüreğiyle uçsuz bucaksız insan

söylentiler çıksın, elimi kana bula
yeter ki günlerim olsun çırılçıplak koynunda

kumar borcum, yani namusumsun
masum değil, iflah etmez tutkumsun

bu ham dünyada zoraki bir söz gibi sevgim
sevsem sana yazık, sevmesem incinirsin

temiz kalmış ne bulunur bir çöplükte
aşk da kirlenir elbet insanla birlikte

gözlerine derinden ne zaman baksam
hep uzaklaşıp giden yalnız bir adam

bu kekre dünyada yazık geçit yok aşka
bir şey yok paylaşacak acıdan başka

koştum, durmadan koştum o küçük yangınımla
adımın çaresiz kıyılarında kendi göğümü bulmaya

hasrete, açlığa, yokluğa dokun
bakalım o zaman neye benzeyecek kokun

çünkü sen benim hak edilmiş ecelimsin
nasibim olacak ömrümün sonunda

herkes kendince göçer bu yeryüzünden
kimse pay çıkarmasın başkasının ölümünden

alıştır kendini her şey biter ve gömülür
"ve nice yazlardan sonra kuğu da ölür."

hangi suç taşır cezasını yanında
o suç ki insanın tenini yadsımasında

ben eğilmem gündüz ama
geceleri kanatırım kendimi

ölsem ayıptır, sussam tehlikeli
çok sevmeli öyleyse, çok söylemeli

akıl seçiklikle gösterse de yokuşu düzü
bazen belirsizliklerdir yönlendiren ömrümüzü