15.01.2015

ölüm

albert caraco

bir hastalık hikâyesi ilgi görmez, erken gelen ölüm ise bir lütuftur.

ölümün gölgeleri sevginin baharatlarıdır, sonsuz yaşam ise mutlak soğukluğun okulu olur. yarınları tehdit altındaki insanı severiz. ne kadar çok tehdit altındaysa o kadar çok severiz. tanrı sevmez ve bir sevgi nesnesi değildir. tanrısal aşk bir anlamsızlıktır. en iyisi kuşkusuz ki kimseyi sevmemektir ve bunun için de önce kendimizden başlamamız gerekir. kendinden nefret etmeyi savunan kişi, hissi bağları parçalar.

kendi asla yaşamayan halk, ölüleri gerçek dışı kabul ettiği canlılardan daha canlı olarak benimsiyor. halk, yeniden anımsama ibadetidir. fui, non sum, non curo. işte benim sloganım: ölülerimizi unutmalıyız.

ölmek ne basit! ölüm iyi bir şey, yalnızca körlerin ölümden ödü patlar.

ölüler ölü olmaktan acı çekmezler, yalnızca yaşayanlar yaşadıkları için acı çekerler.

ölümü, bir sevgiliyi bekler gibi bekliyorum.