27.07.2012

lanetliler

joyce carol oates

kötü, her zaman insanı irkiltmese de bir çekiciliği vardır; bizi yalnızca, doğanın ve kazaların yaptığı gibi, kurban değil, doğrudan suç ortağı yapar.

öyle insanlar var ki, kadınlar özellikle, yanlarında yarı ölüler bile dirilir. güzel kadınlar, kızlar değildir bunlar her zaman. sıcakkanlıdırlar ama. ruhları bütündür. buz gibi bir ruh, öyle yüce birinin yanında, yitirdiği benliğinden bir şeyleri geri kazanabilir.

bazı sırlar en iyi kadınlar tarafından, kadınlar arasında saklanır.

masum çocukların anıları, çoğunlukla yetişkinlerin yakıştırdıklarıdır; kendilerine ait olmayan anılarla kirlenir.

tutkunun ömrü ne kadar da kısadır ve sonuçları, bizi hiç ayrım yapmadan aptala çevirir.

karşında bir suçlu varsa oturup onu tanrı'nın cezalandırmasını beklememelisin.

bir erkeğin en gücüne giden şey, yanında çocuklarından biri varken başka bir erkek tarafından terslenmektir.

insanın bir konuda yeteneği varsa bir biçimde bunu satması gerekir.

dünya üzerinde insan olarak varlığımızın en derin gizi, bireysel varlıklar olarak yaşıyor ve dünyayı yalnızca kendi benliğimizin prizmasından görüyor olmamızdır. bu bireyselliği başkalarına yansıtmak olanaksızdır; onun için de başkalarının gözünde gerçek dışı ve gizemlidir bu durum. tersinden de bakılabilir -başkaları bütünüyle, sözcüğün en kapsamlı anlamıyla yabancıdır.