2.08.2015

din

albert caraco

bizim dinlerimiz vebadır ve onları destekleyen iktidarlar zehirleyici fesat çeteleridir. bizim tinselliğimiz zihinsel yetilerin mastürbasyonundan başka bir şey değildir.

devlet başkanlarının kendi batıl inançlarını bir unvan haline getirmeleri ve bir ibadetin törenlerini bundan böyle kendi varlıklarıyla onurlandırmaları meşru değildir. yaşadığımız yüzyılda insan adına layık biri hiçbir şeye inanmaz.

insanlık, maruz kalacağı şeyi bütünüyle ister, sahip olduğu şeydense feragat eder. toplum fark ettiği birazcık şeyi de anlamayı reddediyor, kendisini uyaranlardan tiksiniyor. sivil ve dini iktidarın fikir birliğiyle sessizliğe mahkum ediliyor bu uyarıcılar. bu sivil ve dini iktidarlar sağırları harekete geçirerek körleri aldatan bir avuç insandır.

kendilerine saygı göstermeye bizi mecbur eden ve bize akıl dışına çıkmayı öğreten tinselciler utansın! eğer onlar hiç olmasaydı daha az sefil ve daha az gülünç olurduk. bu hayal vaazcıları ve beş para etmez teselliciler artık hiçbir işimize yaramıyorlar. yalnızca kendimize dair, onlara dair ve gerçekliğimize dair bizi aldatmaya yaradılar. kalpazanlar cezalandırılıyor ama yanlış fikirlere itibar kazandırarak yaşayanlar esirgeniyor. hoşgörü bir aldatmacadır, saygı ise bir sayıklama.

tüccarlar ve din adamları zenginleşmek ve tahakküm kurmak isterler, maddi kâr ve manevi itibar isterler. bunları bizim salaklığımız sayesinde elde ediyorlar; çünkü bizim gözümüzün açılması onların ve sefaletin sonu olacaktır. onları savunanların, hırsız uğursuz takımının, itaat vaaz edenlerin niyeti, bizi öldürmek pahasına da olsa kendi kurumlarını ebedileştirmektir.

onların büyük saygı gösterdikleri şeye hakaret etmek bir görevdir; çünkü kutsallığa hakaret etmeden değişim kök salamaz. değişmekte ne kadar gecikirsek kötülükleri ve ıstırapları o kadar fazla hissederiz.