22.03.2010

eski öykü

özdemir asaf


umut bir öykü adı, başında önde gider
bir ayrım olur sonra, yarısı dünde gider

bölüşür yaşanmışlar yaşanmakta olanı
anılarla umular barışık yönde gider

bir gün, bir an, bir yerde bir dönemeç belirir
dengesini yitirir gecelerle gündüzler

yalanlara dönüşür korkular için için
sıcaklığını keser duygular, düşünceler

tükenen sevilerin alışkanlıklarında
gittikçe donuklaşan ışıklar yanıp söner

karanlığı emzirir yığın yığın gölgeler
can ateşi soluk gözbebeklerine tüner

bir süre kanat çarpar artık yorulmuş bir kuş
inişinin kararan havalarından düşer