![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhJNVlvYrqKgNB3rcWzuDLDi2oMusR1rFFIPKW37zcngy-CrmDB4KBadrINKgaF_g_pPdchBRBKnBRsznAdn3uHlWtf6-enN19XlqtoKZv8g_9Dn-C-IQs90hzW1hfMfOP86n7EvCykx8jn/s320/Alexej+von+Jawlensky.jpg)
müzisyenlerin hep birlikte, önceki provalar ya da konser sırasında hiç bulmadıkları daha tatlı bir şeye dokundukları o seyrek anlar vardır; salt işbirliğinin ya da teknik ustalığın ötesindedir bu; arkadaşlık ya da aşk kadar rahatça ve zarifçe dışavurulur. işte o sırada, bu insanlar bir anlığına, bize nasıl olabileceğimizi gösterirler; en iyi halimizi ve elinizdeki her şeyi başkalarına verdiğiniz ama kendinizden hiçbir şey kaybetmediğiniz inanılmaz bir dünyayı. dışarıdaki gerçek dünyada ise ayrıntılı planlar vardır; huzurlu yerler için hayali projeler, bütün uzlaşmazlıklar çözülmüştür, herkes mutludur, sonsuza kadar -insanların uğruna ölmeye ve öldürmeye hazır oldukları seraplardır bunlar. isa'nın yeryüzündeki saltanatı, işçilerin cenneti, ideal islam devleti. bu düş toplumunu örten perde gerçekten kalkar; ama salt müzikte ve salt ender durumlarda; hayal kırıklığı yaratacak kadar çabucak meydana getirilmiştir; son notalarla birlikte silinir gider.