büyük saat

turgut uyar

nasıl yaşanıyor bu vesayetli dünyada

hangi çılgınlar nasıl dayanıyor buna

ey bilene bilene tükenen bıçak

bir şeyler yap

eskimeden gökyüzünün kutlu maviliği

öyle sanıyorum her şey biter

bir doğurgan hücre ve

bir yanlışlık kalır daima

belki bir kuruntudur yaralayan kalbimi

her insan bir uyumsuzluktur ölü olmadıkça

herkes ne zaman ölür

elbet

gülünün solduğu akşam

aşk bir sonbahar kimliğinde

sürdürüyor egemenliğini

birden bir bakıyoruz ki

her şey yerli yerinde

-deniz bir özdeyiştir, az kullanılır-

her zaman yazılır aşk şiiri

çünkü aşk yazılgandır

ve her zaman ortada

pazar perşembe cuma

kışsa

zordur bir yazı anlamak

şurda ayağımızın dibinde

oturan bir şeydi yaşamak

evet önümüz bahardır biliyorum

leylaklar açacak biliyorum

kiraz da çıkacak yakında

iyi şeyler söylemek de gerek biliyorum

sevgilim güzelim birtanem biliyorum da

şimdilik bağışla

sen benim sahiliğimsin