15.11.2013

cehalet

william shakespeare

cehaletten başka karanlık yoktur. 

insan ne kadar hastaysa o kadar rahatsızdır; parası, malı ve keyfi olmayan üç iyi dosttan yoksun olur; yağmur ıslatmak, ateş yakmak içindir; otlağın iyisi koyunları semirtir; gece karanlığının en büyük sebebi güneşin olmayışıdır; doğadan bir şeyler öğrenmeyen ve çevreden bilgi edinmeyen insan ya iyi yetişmediğinden şikayet eder ya da çok budala bir soydan geliyordur.

iyi biten her şey iyidir.

ne harika şey şu insanoğlu; dışarı çıkarken cepkeniyle pantolonunu giyiyor; ama aklını evde bırakıyor. o zaman da maymun azmanından farkı olmuyor; ama maymun bile böyle birinin yanında bilgin kalır.

unutma; gençlik, dayanıksız bir kumaştır. 

ölçülü bir matem ölülerin hakkıdır; ama aşırı keder yaşayanların düşmanıdır.

kendi başı dönen adam dünya dönüyor sanır.

yiğitçe alınmış bir yara, soylu bir yara, onurun ve soyluluğun nişanıdır.

yaşamımızın dokusu karmakarışık bir masal, iyiyle kötü yan yana; eğer yanlışlarımız onları kırbaçlamasaydı erdemlerimiz gurur duyardı ve eğer erdemlerimiz onları bağrına basmasaydı suçlarımız umutsuzluğa kapılırdı.

maskaralık, tıpkı güneş gibi dünyanın çevresinde döner, her yerde parıldar.

tasa insanın en büyük düşmanıdır.

bazıları büyük doğar, bazıları büyük işler yapar; bazılarına ise büyüklük kendiliğinden gelir.

onarılmış herhangi bir şey yamalıdır; yoldan çıkan erdem günahla yamanır; yola giren günahsa erdemle yamanır.

zamanın çarkı döndükçe bedelini de birlikte getirir.

adamakıllı asılmış bir insanın bu dünyada hiçbir şeyden korkusu kalmaz.

akıllı bir kaçık, kaçık bir akıllıdan yeğdir.

geç vakte kadar ayaktaysanız, geç vakte kadar ayaktasınız demektir.

başkasını iyi bilen kendini de iyi biliyor demektir.

kendini övüp de akıllı olan kişi yirmide bir çıkmaz.