âlem yine o âlem, devran yine o devran.insanoğlu o kadar aciz, zayıf ve muhtaçtır ki hayatını ricayla geçirir.
dünyada yalnız iki istek, iki maksat vardır, kalanı yalandır. bunlardan biri kibir, diğeri şehvettir. bu iki isteğe insanı sevk eden benliktir. bu iki maksada nail olmaya çalışın, nefsinizi her şeye tercih edin. en küçük bir zevkiniz için binlerce insan telef olsa bile hiçbir önem vermeyin. tabiatınızın gereği budur, doğanın gereği de budur.
insanların gözü hakikatleri görmekte arpacık soğanı kıymet ve nispetindedir.
hippolyte taine: insanlar yaratılış ve terbiye bakımından delidir. tesadüfen akıllı bulundukları anlar pek kısadır.
şüphe yok. bu âlemin bütün zevki yokluk ümidiyle vardır.
hakikat bu. hayatın zevki ölüm sayesindedir. eğer ölüm olmasa, hayatın hiçbir kıymeti olmazdı.
ilim bizatihi kıymetli bir şey olmayıp iş bilen adamların işlerini kolaylaştırmak bakımından önemi vardır. bu hakikate vakıf olmayan alimler, züğürtlerin takdirine mazhar olsa da kendileir de züğürtlükten kurtulamaz. parasız ve faydasız takdirler ise züğürt tesellisinden başka bir şey değildir.
insanın yegane marifeti bir şey bilmediğini itiraf ve tasdikidir.
dünyada görüp bildiğimiz her şey yüce ve yüksek âlemde ruhlarımızın gördüğü gerçeklerin sönük birer hayal ve hatırasıdır.