13.06.2017

rüzgargülü

ursula k. le guin

psikoz dediğimiz şey bazen gerçekçilikten başka bir şey değil. ama insanlar sırf gerçekçilikle yaşayamazlar.

bir gün yolculuk günüdür, gece olur ve ertesi gün artık yola devam etmenin faydası yoktur; çünkü gittiğin yere varmışsındır.

bazı insanlar yasadışılığı sırf yasadışılık uğruna severler. kadınlardan ziyade erkekler. yasaları yapan, uygulayan ve çiğneyen erkeklerdir ve sonra bütün bu gösterinin ne kadar harika olduğunu düşünürler. kadınların çoğuysa yasalara aldırmamakla yetinir. 

her ne olursa olsun kendi hakkınızdaki hakikati bilmek her zaman en iyisidir.

ne yaptığınızı bildikten sonra düşünmeniz gereken tek şey onu nasıl yapacağınızdır.

akıl sağlığı özgürlüktür.

çoğu insanın zihninin bu kadar sıradan olması şaşırtıcı bir şey.

güzellik, bakan gözdedir.

en iyi labirent zihindekidir.

yalnızca arzudan kurtulan dünyalardan kurtulur. enerji ve arzularımız oldukça dünyalar da var olacak.

acı ben merkezlidir.

ama karanlıkta başka ışıklar doluyor şimdi, birçok ışık: ışıltılar, benekler, diziler, kıvılcımlar.. kimileri burnumuzun dibinde, kimileri uzakta. yıldızlara benziyorlar, evet; ama yıldız değiller. büyük varoluşlar değil gördüklerimiz, sadece küçük hayatlar.