8.04.2016

latin amerika'nın kesik damarları

eduardo galeano

mutlu azınlığın doyması için yığınların açlıktan ölmesi gerekir.

bakışlarını geriye çevirmiş bir peygamberdir tarih: olmuş olandan hareketle ve olmuş olana karşıt olarak gelecek olanı haber verir.

başarı hep geçici, felaket hep kalıcıdır.

dünyamızda ve yaşadığımız çağda bir tek şirket, general motors, uruguay'ın çalışan nüfusuna eşit sayıda işçi istihdam etmekte ve bir yılda, bolivya'nın gayrisafi milli hasılasının dört katını kazanmaktadır.

bizim olan bu dünyada, güçlü merkezler ve köle çevreler dünyasında, en azından şüphe uyandırmayan bir tek zenginlik bile yoktur.

kapalılık, derinliğin vazgeçilmez bir bedeli değildir.

yazmanın nedeni, kafayı kurcalayan, bir sinek vızıltısı gibi uyku uyutmayan sorulara cevap vermeye çalışmaktır. yazılanlar, cevaba duyulan toplumsal gereksinimle çakıştığı zaman ortak bir anlam kazanabilir.

altın arayıcılarının ırmak yataklarında bulup attıkları billursu taşların elmas olduğu sonradan anlaşılmıştı.

ocak 1978'de yapılan referandumda pinochet diktatörlüğüne "evet" oyu, şili bayrağının altına bir çarpı işareti çizilerek, "hayır" oyu ise siyah bir dikdörtgenin altına çarpı işareti çizilerek veriliyordu.

unutmamak gerekir ki, kırsal bölgeler yalnız yoksulluk kaynağı değil, aynı zamanda birer isyan kaynağıdır. yığınların görünürdeki boyun eğmişliğinin ardında toplumsal çelişkiler zamanla keskinleşir.