5.08.2010

otobiyografi

orhan veli kanık



ben orhan veli
"yazık oldu süleyman efendiye"
mısra-ı meşhurunun mübdii
duydum ki merak ediyormuşsunuz
hususi hayatımı
anlatayım
evvela adamım, yani
sirk hayvanı falan değilim
burnum var, kulağım var
pek biçimli olmamakla beraber

evde otururum
masa başında çalışırım
bir anne ile babadan dünyaya geldim
ne başımda bulut gezdiririm
ne sırtımda mühr-ü nübüvvet
ne ingiliz kıralı kadar
mütevazıyım
ne de bay celal bayar'ın
ahır uşağı gibi aristokrat
ıspanağı çok severim
puf böreğine hele
bayılırım
malda mülkte gözüm yoktur
vallahi yoktur

yayan dolaşırım
mütenekkiren seyahat ederim
oktay rifat'la melih cevdet'tir
en yakın arkadaşlarım
bir de sevgilim vardır, pek muteber
ismini söyleyemem
edebiyat tarihçisi bulsun

ehemmiyetsiz şeylerle de uğraşırım
meşgul olmadığım "ehemmiyetsiz"
sadece üdeba arasındadır

ne bileyim
belki daha bin bir huyum vardır
amma ne lüzum var
hepsini sıralamaya
onlar da bunlara benzer