yaşlanıp saçların ağardığında, uyuklarken
ocağın başında, eline al bu kitabı
ve oku yavaş yavaş düşleyerek bir zamanki
yumuşak bakışlarını ve gölgelerinin tatlılığını
kaç kişi senin o mutlu inceliğini sevmişti
kaç kişi güzelliğini, yalan ya da doğru
ama bir kişi senin o gezgin ruhunu
ve değişen yüzünün hüznünü sevdi
şimdi eğil de korlaşmış kütüklere
mırıldan biraz üzgün bir sesle
aşk nasıl alıp başını dağlara gitti
ve gizledi yüzünü sayısız yıldızlarla diye
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder