her şey bir gün aslına döner.bir beraberliği sürdürebilmek için aşktan fazlası gerekir.
insanın içinde ağlama isteği uyandıran güzellikler, ister tabiatın armağanı olsun, ister insan elinden çıkma sanat eserleri, aynıdır. insanın içini sevinçle yıkayan her güzellik ağlatır. yeter ki gözleriniz hak edilmiş güzelliklere ağlamayı bilsin.
suyun gözleri yoktur, su bütün varlığıyla görür.
insanın kaderi, karakteridir.
zeki, akıllı, hırslı insanların başarısızlıklarında günün birinde mutlaka kötülüğe açılan bir kapı vardır. iyilerin işi her zaman daha kolay olmuştur. unutmayı bilirler çünkü, üzerinden atlamayı, kayıtsız kalmayı, gerisini hayata bırakmayı, omuz silkip kendi yollarına devam etmeyi, gerektiğinde bağışlamayı.. başkalarının kötülüğüyle mücadele etmek kolaydır; asıl zor olan insanın kendi içindeki kötülükle başetmesidir.
bilinci artan kişinin kaderi de artar.
hayatta en zor, en katlanılmaz şey insanın kendisi olmasıydı. yalnızca kendisi. sıradan, yavan, tanıdık, sıkıcı kendisi!
bazı insanlar meşe ağacı gibidirler; eğilip bükülmezler, sadece kırılırlar.