1.01.2011

ilahi komedya

dante alighieri



ey gökyüzüne uçmak için yaratılan insan
niçin düşüyorsun en ufak bir rüzgarda

bir nesnenin kusurları eksildikçe
aldığı tat da, duyduğu acı da artar

üne kavuşmadan yaşamı tüketen kişi
dumanın havada, köpüğün suda bıraktığı iz gibi
bir iz bırakır yeryüzünde

akıl, kötü niyetle
kaba kuvvetle birleşirse
kimse karşı koyamaz bu güce

erdemle tutuşan bir sevgi
tutuşturur hep başka bir sevgiyi
yeter ki dışarı vursun alevi

ne mutlu onlara ki, damak keyifleri
yol açmaz aşırı isteklere, ölçülü bir acıkma
duymakla yetinirler

oğul, şunu bil ki
sürgünün gerçek nedeni
meyveyi tatmak değil, sınırı geçmekti