![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjhg5ZqRJVlp7NMLSsbfFIbCcgIzbSMnbF4y6PBz2rUzMniaEd8gDdsYSgSyS6uEb5QHI9ArvTWBzHgSBRNNT7DcmzpKJRRDeVNqQqjobDKdZ8nOYJwGMdtskTg0e357RdthxjxM3qvzMxb/s320/Gerard+ter+Borch.jpg)
tanıdığım her büyük adamın kişiliğinde, onun büyüklüğünü açıklayan küçük şeyler olduğunu fark ettim; bütün o büyüklükleri uyuşukluktan, delilikten ve intihardan alıkoyan işte bu küçük şeylerdi.
büyük adamın iki kalbi vardır: birisi acı çeker ve diğeri ümit eder.
insanın koyduğu yasalara insanın ruhu değil, aklı tabi olur. sadece iki kişi insanlık yasalarını tanımaz: deli ve dahi. onlar, insanlar arasında tanrı'ya en yakın olanlardır.
dahilik, geç gelen baharın başında bir kuşun söylediği şarkılardır.