17.07.2013

zahir

paulo coelho

yaşam, diğerlerinin bize dünya hakkında ve dünyada nasıl davranmamız gerektiği hakkında anlattıkları bir öykü sadece.

insanoğlu nasıl seveceğini öğrendiğinde dünya gerçek bir dünya olacak; o zamana kadar biz aşkın ne olduğunu bildiğimizi sanarak yaşayacağız; ama her zaman bunu olduğu gibi söyleyebilme cesaretinden yoksun kalacağız.

zekamızı ve yaratıcılığımızı harekete geçiren, bizi arındıran ve azat eden tek şey aşktır.

pierre teilhard de chardin: güneşin, denizlerin, rüzgarların enerjisinden yararlanabiliriz. ancak, insanoğlunun sevginin enerjisinden yararlanmayı öğrendiği gün, ateşin keşfedildiği gün kadar önemli olacak. 

din sadece insanları aldatmak için icat edilmiştir. 

özgürlüğün bedelinin çok yüksek olduğunu biliyorum, en az köleliğin bedeli kadar yüksek; aradaki tek fark özgürlüğün bedelini keyif ve gözyaşlarıyla karışmış bile olsa bir tebessümle ödüyorsunuz.

insan ruhunu sürekli tedirgin eden şüphelere son veren tek yol fanatizmdir.

insanların iki sorunu var: birincisi, ne zaman başlamak gerektiğini; ikincisi ise ne zaman duracağını bilememek.

büyük bir sanatçı olmanın bir parçası da kesinlikle çağdaşları tarafından yanlış anlaşılmaktır.