14.03.2016

şairin romanı

murathan mungan

öğrenmenin hazzı olmadan insan tamamlanmaz. çevremizdeki birçok insanın yarım kalması bu yüzdendir.

güven, kazanılan bir şey değil, inşa edilen bir şeydir.

sadece erdem sahibi olmak yetmez; erdeminde ustalaşmak gerekir.

neden herkes hayatta gerçeğin peşinde sanır kendini? hakikat her zaman yarayışlı bir şey değildir. aklınızda, ruhunuzda hakikati ağırlayabilecek yeriniz yoksa, onu davet etmemelisiniz.

bazı mevsimler bir günde gelir.

sıradanlık görülür olmaya başladığında acı verir.

katiller sıradan insanlardır. sıradanlık ürkütücüdür. büyük canavarlar orada saklanır.

kimse sandığı kadar dayanıklı değildir. herkes bir gün incitilir.

"mezarı dorukta olanların ziyaretçisi az olur."

en büyük çaresizlik varoluştur. niye var olduğunu anlamadan var olursun çünkü.

yerkürede iyilik ve kötülük, şiir ve cinayet hep bir arada olagelmiştir. onca yıl şiirle, erdemle, bilgelikle, güzellikle, emek ve zahmetle büyüttüğünüz birileri, günün birinde kötülüğün sinsi karanlığından çıkıveren başka birilerinin darbesiyle öldürülüverir. onca şiir, erdem, bilgelik, güzellik bir anda ölüverir.