körlük

jorge luis borges

ben körüm, bir şey de bilmiyorum. ama

gidilecek daha çok yol olduğunu görüyorum. sen

müziksin, ırmaklar, gökler, saraylar, meleklersin

ey sınırsız, gizdeş sonsuz gül, sonunda

tanrının benim ölü gözlerime göstereceği

körlük bir çeşit hapistir; 

ama aynı zamanda da bir özgürlüğe kavuşma,

yaratmaya elverişli bir yalnızlık,
bir anahtar ve bir cebirdir.