6.01.2014

lili brik'e mektuplar

mayakovski

lilek,

görüyorum ki kararın kesin. ısrarımın sana acı verdiğini biliyorum. yalnız, lilik, bugün başıma gelen öylesine korkunç ki, şu küçük saman çöpüne, yani mektuba sarılmadan edemeyeceğim. şimdiye dek böyle acı çekmemiştim; gerçekten iyice büyümüşüm besbelli. önceleri beni kovduğun zaman rastlantılara güvenirdim. şimdiyse kendimi yaşamdan bütünüyle kopmuş hissediyor, bundan böyle hiçbir şey olmayacakmış gibi bir duyguya kapılıyorum. sensiz yaşamanın anlamı yok. bunu sana öteden beri söylemiş, kendim de adım gibi bilmişimdir. şimdiyse duyuyor, bütün varlığımla hissediyorum. zevkle düşündüğüm her şey ama her şey değerini yitirdi, midemi bulandırmakta. gözdağı vermiyor, bağışlayasın diye yalvarmıyorum. kendime zarar verecek hiçbir şeye girişmeyeceğim. anamla liuda için müthiş korkuyorum çünkü. bu da duygusal olgunluğumu gösteren başka bir kanıt. sana söz falan veremem. hiçbir söze inanmayacağını bilirim. seni üzmeden buluşmamızın, barışmamızın yolu olmadığını da biliyorum. buna rağmen, sana yazmadan, bütün bunlardan ötürü beni bağışlamanı istemeden edemiyorum. kararını acılar içinde binbir güçlükle verdinse, son bir denemeye girişmek istersen, beni bağışlar, karşılık verirsin. karşılık vermesen de, biricik düşüncem sensin. seni tıpkı 7 yıl önceki gibi seviyorum. dileğin, buyruğun neyse hemen, seve seve yerine getireceğim. sevdiğini bilen, ayrılığa da kendisinin yol açtığının farkında olan için ne korkunç şey ayrılmak!

kahvede bir masaya çökmüş, ağlayıp sızlıyorum. hizmetle görevli kızlar benimle eğleniyor. bundan sonra yaşamımın hep böyle olacağını düşünmek ürperti verici. senden değil, kendimden söz ediyorum ve şu anda senin alabildiğine dingin olduğunu, her saniye benden uzaklaştığını, birkaç saniye sonra büsbütün unutulup gideceğimi düşünmek ne korkunç! bu mektup sende acı ve tiksintiden başka bir şey uyandırırsa, tanrı aşkına karşılık ver, hemen yaz, şimdi eve koşup bekleyeceğim. yoksa, ne korkunç, ne müthiş bir yıkım!

öperim.
bütünüyle senin olan ben.

saat 10 şimdi; 11'e dek karşılık vermezsen, beklemenin gereksiz olduğunu anlayacağım.