22.12.2013

beyaz geceler

dostoyevski

sadelik kadınların hoşuna gider.

insan her duygusunun, hatta kardeşçe yakınlığının hesabını vermek zorunda değildir.

çoktandır kafamı kurcalayan bir şey var. niçin insanlar birbirlerine karşı açık yürekli davranmıyorlar? neden en iyi insan bile karşısındakinden bir şeyler gizliyor, bütün düşündüklerini söylemiyor? sözlerimizin yabana atılmadığını bildiğimiz zamanlar bile neden içimizden geçenleri olduğu gibi söylemiyoruz? nedense herkes olduğundan sert görünmek istiyor. duygularını hemen açığa vurursa altta kalacakmış, küçük düşürülecekmiş gibi bir korkuya kapılıyor.

yoksa o, bir anlık da olsa, senin gönlüne
yakın olsun diye mi yaratıldı? (ivan turgenyev)