gel, şimdi bana yeniden
kurtar beni zulmünden kaygının
söndür yanıp tutuşan gönlümü
kavgaya katıl benim safımda
kimi der, en güzel şey kara toprağın üstünde
bir süvari birliği; kimi, piyadelerden bir ordu
kimi, gemilerden bir filo; derim ki
gönül verdiğidir insanın en güzel şey
rüzgarlar, kederler alıp götürsün uzağa
beni azarlayanı
geldin, gözümde tütüyordun
söndürdün arzudan tutuşan yüreğimi
n'eylesem, ikiye bölünmüş aklım
kızlık
kızaran elma gibi en tepedeki dalda
toplayanların unuttuğu
hayır, unuttuğu değil, koparamadığı
öylece dur önümde beni seviyorsan
saç dört yana gözlerinden güzelliği
diyorum, gün gelir, bir hatırlayan çıkar bizi
öğren dostum, admetos'un öyküsünü
iyiyi sev ve uzak dur değersiz olandan
uçtum sana, bir çocuk nasıl koşarsa annesine