sevmek insanın erişebileceği en yüksek mertebedir.düşünce insanın içine düşünce, yolun yarısı tamam. yani varılır bir yere, önceki noktada değilsindir artık ve dönemezsin. dönsen de, eksik.
unutma, yeryüzünde gecikmişliğin ilacı yoktur.
denizdeymiş gene; o sarı denizde. deniz çölün düşüymüş belki ya da çöl denizin; bilmiyor.
bunca yıldan beri hep akıllı davranmanın yorgunluğu çökmüştü omuzlarına; ölçülü olmanın, başarmaya çalışmanın ve içinde köpüren binlerce arzuyu bütün bunların gerisine atmanın yıllanmış bıkkınlığı gelip yüz çizgilerine oturmuştu. o anda kendi ağırlığıyla ezilen bir yorgun böcekti sanki; hiç kıpırdamadığı halde, görünmeyen bacakları ve kollarıyla çaresizlik içinde tepinip duruyordu. hareketlerinin hepsi masanın gerisinde duran hareketsizliğindeydi.